Aarie Thenesai

Lenshivjar

Uśmiechnął się tym razem znacznie spoglądając na ciepłą strawę położoną na stoliku. Spojrzał na kobiety i odparł
- Sam jeść nie będę, niechże gospodarz, a raczej gospodyni lud też ładniej by było, Pani domu zacznie - spojrzał na Xiareę potem na Fontanesie
- Niemniej jednak nie trzeba było aż tak się szykować jeśli to tylko z powodu mego przybycia - zbliżył się do stołu i ruchem dłoni zaprosił wszystkie kobiety kątem oka spoglądając na Falleriona czy aby na pewno sama podeszwa buty wystarczy mu za jadło.

Fontanesia

Spojrzała po biesiadnikach, chwyciła za łyżkę i zabrała się za zupę, pogryzając trzymaną w drugiej dłoni jeszcze ciepłą bułeczkę. Przełknąwszy pierwszy aromatyczny kęs, podlany harmonijnie dopasowaną zupą z kilku gatunków cebuli, przeniosła spokojne spojrzenie na gościa.

- To żaden kłopot, panie elfie. Wszystkie się posilić musimy, a gdzie naje się dziewięć osób, znajdzie się i porcja dla dziesiątej - przeniosła wzrok na Falleriona, który w pijackim upojeniu ssał frędzle z dywanu. Na jego twarzy gościł półprzytomny, pełen błogości uśmiech. Usta elfki wygięły się nieznacznie, ni to w grymasie obrzydzenia, ni to w powstrzymywanym uśmiechu.

- Proszę się nim nie przejmować... - spuściwszy wzrok, wróciła do przypatrywania się wzorkowi na krawędzi swojej miski, jakby zwykły czarny zygzak ozdobiony gdzieniegdzie kropkami był najciekawszym widokiem na świecie. - Jak się obudzi, pewnie znów wypije wodę z ogórków. To poza alkoholem, jego ulubione pożywienie. No i buty - dodała po krótkim namyśle, jakby Fall był ząbkującym szczeniaczkiem.

Aya

Ponownie zsunęła sie z parapetu, jednak zamiast zająć się zupą, ominęła obecnych ruszając do kuchni. Po chwili wróciła z kubkiem gęstego, smoliście czarnego wywaru o intensywnym zapachu. Usadowiła się ponownie w nonszalanckiej pozie, tak, by rama okienna tworzyła obramowanie dla jej sylwetki, lekko podświetlonej zachodzącym już słońcem. Upiła łyk i uśmiechnęła się autoironicznie pod nosem, najwyraźniej zadowolona z wizualnego efektu.

Fallerion

Wyjął z kieszeni różową chustkę, położył ją sobie na twarzy po czym zasnął.

Aya

Spokojnie odczekała, aż towarzystwo się nasyci przygotowanymi przez Fontanesię smakołykami i dopiero wtedy, z lekkim uśmiechem na twarzy, ujeła kubek oburącz.
- Liczę, że po zaspokojeniu potrzeb ciała, możemy powrócić do rozmowy, która tak miło się rozpoczęła - powiedziała półgłosem.
Spod maski jej oczy błysnęły złotem, gdy spojrzała na gościa.
- Chyba, że dopada Was zmęczenie - rzuciła swobodnie, z lekkim rozbawieniem i jakby nie dowierzając, że ktokolwiek może czuć się znużony wraz z nadejściem nocy.

Lenshivjar

Zjadł posiłek delektując się każdym jego kęsem. Na koniec usta w chustkę wytarł i skinął głową dziękując.
- Przepyszne! Wręcz niebo dla podniebienia! Ach, chylę czoła dla zdolności kulinarnych!
Spojrzał po kobietach i uśmiechnął się nadzwyczaj ciepło. Potem zwrócił się do Ayi wciąż z uśmiechem na twarzy.
- Tak, noc to najciekawsza pora całego dnia... To znaczy całej doby, właściwie. Nie ukrywam nieco zmęczony jestem. Oby na pewno nie przeszkadzam swoją obecnością? Czy jestem zbyt uciążliwy? Lepiej chyba, jak już udam się do siebie - Nie wstawał z miejsca, talerz odsunął i jeszcze raz skinięciem głowy podziękował za posiłek.

Fontanesia

Odłożywszy łyżkę, podniosła się z krzesła z niejakim trudem.
- Przewidująco kazałam wywietrzyć pościel w łóżku dla gości. Proszę się nie krępować - obdarzyła gościa czarującym uśmiechem. - Jeśli kąpieli waść chcesz zażyć, wystarczy pokojową poprosić, łatwo poznać, obie małe, rude i piegowate. A teraz - skinęła głową zebranym - pozwólcie, że i ja udam się na spoczynek. Same uradźcie, co z naszym gościem zrobić - spojrzała przelotnie na Lenshivjara. - Dobrej nocy życzę - wyszła z pokoju cokolwiek ociężałym krokiem.